سلام و ابراز دوستی و آرزوی موفقیتتان برای اعلی حضرت کارل گوستاو شانزدهم دریافت شد. به جناب عالی اطمینان می‌دهم که جامعه نه میلیون و هفتصد هزار نفری سوئد، همچون نیم قرن گذشته، در آرزوی صلح جهانی برای همه ـ از جمله مردمان تمدن باستانی و بزرگ ایران ـ است.

دریافت پیشنهاد آن استاد علوم سیاسی دانشگاه، برای ما شگفت‌انگیز بود. باید اعتراف کنم در ابتدا این فرضیه را بررسی کردیم که با یک شوخی سیاسی بزرگ رو به رو هستیم و به دنبال سناریوهایی برای واکنش به شوخ‌طبعی تاریخی ایرانیان بودیم اما آن گاه که مطمئن شدیم جناب عالی کشور ما را با کشور همسایه‌مان نروژ، اشتباه گرفته‌اید، این فرضیه رد شد. بسیاری از مردم اروپا «ایران» را با «عراق» اشتباه می‌گیرند و حالا یک استاد دانشگاه ایرانی، «سوئد» را با «نروژ» اشتباه گرفته است. ضرب‌المثلی در زبان فارسی است که می‌گوید: «این به آن در!»

هر چند پیشنهاد جناب‌عالی برای قرار گرفتن نام آقای علی مطهری در فهرست نامزدهای جایزه صلح نوبل، به کشور متبوع من مرتبط نیست اما از دیدگاه شخصی، ثابت‌کننده نظریه جناب‌عالی در کتابتان به نام «ما چگونه ما شدیم» است. مهمترین علت عقب‌ماندگی ایران در دوره معاصر خود شما هستید.

خواهشمندم این جمله را یک اهانت ارزیابی نکنید. اگر از مردم سوئد بپرسند مهمترین ایرانی دارای صلاحیت برای گرفتن جایزه صلح نوبل کیست، پاسخ بسیاری از آنها، نامزد پیشنهادی جناب‌عالی نخواهد بود. شاید شما ـ مانند خود ما در هنگام دریافت نامه‌تان ـ شگفت‌زده شوید وقتی بشنوید مردم سوئد، ژنرال «قاسم سلیمانی» را شایسته‌ترین فرد خاورمیانه برای دریافت جایزه صلح نوبل می‌دانند. او مهمترین فردی است که توانسته در چند سال اخیر، مقابل جنایات گروه تروریستی آی اس آی اس بایستد، کشتارها را متوقف کند و جان انسانهای غیرنظامی بسیاری را نجات دهد.

به عنوان یک فرد علاقمند به کشور بزرگ ایران، به جناب‌عالی پیشنهاد می‌کنم با کمک دیگر استادان دانشگاههای خاورمیانه، برای معرفی ژنرال سلیمانی به آکادمی جایزه صلح نوبل در سال جاری بکوشید و افتخاری دیگر را به نام کشورتان ثبت کنید.

با احترام
پیتر تیلر
سفیر